Zgodnie z najnowszym rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 kwietnia 2021 roku (Dz.U. z 2021, poz. 814 – zobacz) działalność kościołów i innych związków wyznaniowych obowiązują następujące przepisy:

Zgodnie z § 1 pkt 5 lit. a  rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 kwietnia 2021 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii, w §  26 dotychczas obowiązującego rozporządzenia w ust. 8 w pkt 1 wyrazy „20 m²” zastępuje się wyrazami „15 m²„.

Zgodnie z  § 3 rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie przepis ten wchodzi w życie 3 maja br., część przepisów wchodzi w życie wcześniej.

§  3 Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 3 maja 2021 r., z wyjątkiem:

1) § 1 pkt 6, który wchodzi w życie z dniem 30 kwietnia 2021 r.;

2) § 1 pkt 2 lit. a-c, e-h, pkt 4 oraz pkt 5 lit. b, które wchodzą w życie z dniem 1 maja 2021 r.

Od 3 maja 2021 r. zatem omawiany §  26 ust. 8 przyjmie brzmienie:

§  26.  Zakaz organizowania zgromadzeń, imprez, spotkań lub zebrań:

ust. 8 – Do dnia 7 maja 2021 r. zgromadzenia organizowane w ramach działalności kościołów i innych związków wyznaniowych mogą się odbywać, pod warunkiem, że w przypadku gdy zgromadzenie odbywa się:

1)  w budynkach i innych obiektach kultu religijnego, znajduje się w nich, przy zachowaniu odległości nie mniejszej niż 1,5 m, nie więcej uczestników niż 1 osoba na 15 m² powierzchni, oprócz osób sprawujących kult religijny lub osób dokonujących pochowania, lub osób zatrudnionych przez zakład lub dom pogrzebowy w przypadku pogrzebu, oraz że uczestnicy realizują nakaz zakrywania ust i nosa, o którym mowa w § 25 ust. 1, z wyłączeniem osób sprawujących kult religijny;

2) na zewnątrz, uczestnicy przebywają w odległości nie mniejszej niż 1,5 m od siebie i realizują nakaz zakrywania ust i nosa, o którym mowa w § 25 ust. 1, z wyłączeniem osób sprawujących kult religijny.

Bez zmian pozostaje:

ust. 9 – Przed wejściem do budynków i innych obiektów kultu religijnego informuje się o limicie osób, o którym mowa w ust. 8 pkt 1, oraz podejmuje środki zapewniające jego przestrzeganie.

SŁOWO PRZEWODNICZĄCEGO KOMISJI CHARYTATYWNEJ KONFERENCJI EPISKOPATU POLSKI NA NIEDZIELĘ MIŁOSIERDZIA

Drodzy Bracia i Siostry!

Dzisiaj, w II Niedzielę Wielkanocną obchodzimy Święto Miłosierdzia Bożego, które dla całego Kościoła ustanowiłśw. Jan Paweł II w dniu kanonizacji Siostry Faustyny 30 kwietnia 2000 roku. To święto jest jednocześnie patronalnym świętem Caritas i otwiera Tydzień Miłosierdzia – czas, w którym zaproszeni jesteśmy do uważniejszego odczytywania potrzeb najuboższych i tych, którzy wołają o pomoc. Jest to też czas, by wsłuchując się w Caritas – bijące serce Kościoła, odkryć na nowo, jak wielką miłością jesteśmy otoczeni.

Gdy ogarnia nas bezradność i zamknięte drzwi, przychodzi do nas Zmartwychwstały Chrystus. Od- słania przed nami ślady ran na swoim ciele, w których dostrzegamy ofiarę miłości dla zbawienia świata. W Jego ranach jest nie tylko nasze wieczne uzdrowienie (Iz 53,5), ale też widzimy w nich doświadczenie bezmiaru cierpienia, bólu i słabości ludzkiej natury, którą podzielił z nami, oprócz grzechu. Pozwolił się ubiczować, odrzucić, wykluczyć z grona sprawiedliwych. W Jego ranach możemy też dostrzec obraz naszych słabości. Są to lęki i obawy, które towarzyszą nam każdego dnia. Są to też nasze niepokoje w pracy, troska o zdrowie najbliższych oraz wszystkie te sytuacje, w których upadamy, gniewamy się albo szukamy próżnych przyjemności. Chrystus pokazuje nam, że te słabości są wpisane w naszą ludzką naturę. Przychodzi ze słowami pokoju i obietnicą zwycięstwa. Staje pośród tych, którzy zostawili Go w chwili największej próby. Przychodzi bez wyrzutów, bez oskarżeń i potępienia. Przychodzi do nas z miłosierdziem. Przychodzi, by odpuszczać grzechy i jednoczyć wszystkich rozproszonych.

Papież Franciszek w Liście Apostolskim Patris Corde, przywołuje przykład św. Józefa: „Musimy nauczyć się akceptować naszą słabość z głęboką czułością. (…) Józef uczy nas, że posiadanie wiary w Boga obejmuje również wiarę, że może On działać także poprzez nasze lęki, nasze ułomności, nasze słabości. Uczy nas także, że pośród życiowych burz nie powinniśmy bać się oddać Bogu ster naszej łodzi. Czasami chcielibyśmy mieć wszystko pod kontrolą, ale On zawsze ma szersze spojrzenie.”

Te słowa Ojca Świętego Franciszka aktualizują treść 77. Tygodnia Miłosierdzia, który przypada na czas, gdy od ponad roku zmagamy się z trudnościami wynikającymi z izolacji. Ciężko jest z czułością zaakceptować słabość, która nas ogarnia! Dotyka nas samotność, lęk, cierpienie, depresja, śmierć. Młodzież i osoby starsze odczuwają to jeszcze bardziej. Mogłoby się wydawać, że powrót to tego co było, to najlepsze co może nas spotkać. Chrystus jednak zaprasza nas, abyśmy szli naprzód i umieli dostrzegać także to co dobre. Dlatego nie tęsknijmy do tego, co było przed pandemią! Zauważmy, że ten trudny czas odsłania to, co jest dla nas naprawdę istotne, co jest wartością w naszym życiu. Przywraca nam czas i relacje. Zobaczmy to, z czego nas ogołocił, a co pozwolił zauważyć. Doceńmy, jak wiele szlachetnych ludzi dobrej woli pojawia się wokół nas. To ludzie, którzy troszczą się o innych bardziej niż o siebie. Spieszą z pomocą najsłabszym, stając się rzecznikami miłości Boga Ojca. Wielu z nich to wolontariusze, których działanie jest inspirowane tą właśnie miłością.

W 30. roku działalności Caritas w Polsce z nadzieją patrzymy na to, co udało się zrobić, zwłaszcza w czasie ciemności, czasie trudnym, często pozbawionym nadziei. Nasi wolontariusze na nowo roznie- cają płomień nadziei w miejscach, gdzie ta nadzieja przygasa. Budzi do refleksji i inspiruje do działania ich codzienna służba niesienia pomocy ubogim, bezdomnym, chorym, starszym, niepełnosprawnym, migrantom i uchodźcom oraz wszystkim poszkodowanym.

Rozpalany w ten sposób płomień nadziei sprawia, że można się przy nim ogrzać i zobaczyć, że miłość jest silniejsza niżśmierć. Jakże wzrusza błyskawiczna odpowiedź tak wielu darczyńców na prośbę o solidarność i zaangażowanie w akcje pomocy realizowane w czasie pandemii. Wśród tych akcji w szczególny sposób wyróżnia się„Pomoc dla Seniora”– akcja realizowana z myślą o najstarszych pokoleniach oraz akcja „Wdzięczni Medykom”, której celem jest wspieranie służby zdrowia – lekarzy, pielęgniarek, ratowników medycznych.

Mogłoby się wydawać, że w tak niepewnym czasie wielu ludzi będzie starało się zabezpieczyć tylko swoją przyszłość i własne interesy. Widzimy jednak, że ta trudna sytuacja wyzwoliła w nas ogromne pokłady solidarności i zrozumienia! Okazuje się, że gdy z miejsc ogarniętych konfliktem, ubóstwem czy kataklizmem płynie prośba o wsparcie, zaraz też pojawia się strumień pomocy i życzliwości. Taką pomoc otrzymała Wenezuela, Bejrut czy Chorwacja. Taką pomoc już od wielu lat otrzymuje dotknięta wojną Syria, w ramach realizowanego programu „Rodzina Rodzinie”. Obfita pomoc płynie z ludzkich serc, bo mając doświadczenie wspólnoty i perspektywężycia wiecznego jesteśmy zdolni do przekraczania własnych lęków i słabości.

Każdy z nas pragnie być kochany. To pragnienie jest wspólne wszystkim ludziom na ziemi: głodu- jącemu dziecku, samotnej matce, walczącemu o wolność, naszym dzieciom, rodzicom i najbliższym. Pragnienie bycia kochanym wynika stąd, że nikt nie chce być samotny. To pragnienie sprawia, że nasze serca stają się bardziej miłosierne. A przyjmując Boże miłosierdzie stajemy się bardziej zdolni do dawania siebie, do niesienia pomocy tym, którzy jej potrzebują.

Niech wiara w jedynego Boga, Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, przyczynia się do budowania braterstwa między wszystkimi ludźmi, a pokój, który jest darem Zmartwychwstałego Pana, niech przepełnia nasze myśli, słowa i czyny. Prośmy nieustannie Boga, aby jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących. Aby nikt nie cierpiał niedostatku i aby każdy – według potrzeby – otrzymywał wsparcie i caritas, czyli miłość.

bp Wiesław Szlachetka
Przewodniczący Komisji Charytatywnej Konferencji Episkopatu Polski

http://diecezja.legnica.pl/aktualnie-obowiazujace-przepisy-panstwowe/

http://diecezja.legnica.pl/wskazania-na-wielki-tydzien-i-triduum-paschalne-2021/

Komunikat z 388. Zebrania Plenarnego KEP

W dniu 11 marca 2021 r., pod przewodnictwem abp. Stanisława Gądeckiego, odbyło się w Warszawie 388. Zebranie Plenarne Konferencji Episkopatu Polski. Ze względu na panującą pandemię zostało znacznie skrócone i zorganizowane z rygorystycznym zachowaniem zasad bezpieczeństwa sanitarnego.

1. Biskupi wystosowali list do papieża Franciszka z okazji zbliżającej się 8. rocznicy wyboru na Stolicę Piotrową. Dziękują w nim za liczne i cenne owoce pontyfikatu, przywracające nadzieję Kościołowi i światu. W sposób szczególny wyrażają wdzięczność za ewangeliczne przesłanie, skierowane do całej ludzkiej rodziny podczas historycznej pielgrzymki do Iraku, a także za ogłoszenie Roku św. Józefa i List Apostolski Patris corde. Biskupi wyrażają także pragnienie włączenia się w Rok Rodziny zapowiedziany z okazji 5. rocznicy Adhortacji Apostolskiej Amoris laetitia.

2. Rodzina była jednym z głównych tematów dyskutowanych w czasie Zebrania Plenarnego. Ogłoszony Rok Rodziny „Amoris laetitia” wytycza jasne priorytety duszpasterskie. Biskupi zachęcają duszpasterzy, osoby konsekrowane oraz wiernych świeckich do jeszcze większej aktywności w promowaniu „radości miłości przeżywanej w rodzinach” (Amoris laetitia, nr 1). Przygotowanie do sakramentu małżeństwa, umacnianie rodzin Bogiem silnych, promowanie i wspieranie wspólnot małżeńskich i rodzinnych oraz towarzyszenie i pomoc przeżywającym problemy, powinny przenikać całą posługę zbawczą Kościoła. Biskupi dziękują wszystkim zaangażowanym w troskę o ochronę życia ludzkiego od poczęcia do naturalnej śmierci. Jednocześnie zachęcają, aby kierując się przykazaniem miłości Boga i bliźniego wspierać matki i ojców przyjmujących dar nowego życia. Ważne są zarówno wszelkie przejawy ludzkiej życzliwości, jak również opieka duszpasterska, medyczna, psychologiczna oraz ekonomiczna.

3. Często podkreślane przez papieża Franciszka osobiste nawrócenie każdego wierzącego stało w centrum refleksji nad aktualną sytuacją Kościoła w Polsce. Biskupi doceniają różne inicjatywy duchownych i świeckich, których prawdziwym celem jest odnowa Kościoła. Dziękują wszystkim, którzy spełniając otrzymane na chrzcie św. powołanie do apostolstwa, poprzez wierną modlitwę, chrześcijańskie życie oraz twórcze zaangażowanie w sprawy Kościoła, składają czytelne świadectwo o Chrystusie. Przypominają, że tylko te inicjatywy, zarówno duchownych, jak i świeckich, które będą podejmowane w jedności z pasterzami, przyniosą Kościołowi dobro. Ponadto biskupi zwracają uwagę, że należałoby poczynić całościową refleksję nad potrzebą odczytania przesłania chrześcijańskiego w naszych czasach.

4. Biskupi przyjęli poprawki naniesione w dekrecie ogólnym Droga formacji prezbiterów w Polsce. Ratio institutionis sacerdotalis pro Polonia, który określa nowe zasady formacji kapłańskiej w Polsce. Poprawki do tekstu dekretu uwzględniają uwagi, które w toku procedowania dokumentu przekazały Kongregacja ds. Duchowieństwa i Kongregacja Edukacji Katolickiej. Datę wejścia w życie niniejszego dekretu określi Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski, po uzyskaniu aprobaty (recognitio) Stolicy Apostolskiej.

5. Biskupi wysłuchali sprawozdania Delegata KEP ds. Ochrony Dzieci i Młodzieży abp. Wojciecha Polaka, z działalności budowanego przez Kościół w Polsce, na poziomie lokalnym oraz ogólnokrajowym, systemu ochrony dzieci i młodzieży oraz pomocy osobom pokrzywdzonym wykorzystaniem seksualnym. Rozwijaniu i wzmacnianiu tego systemu ma służyć przyjęta przez Zebranie Plenarne deklaracja o współpracy między Konferencją Episkopatu Polski a Konferencją Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich w Polsce w ramach działalności Fundacji Świętego Józefa. Umożliwi ona solidarne działanie Kościoła na rzecz osób skrzywdzonych oraz ochrony małoletnich. Przypomniano również, że w celu skutecznego zwalczania przestępstw seksualnych wobec małoletnich, Kościół w Polsce, kierując się konstytucyjną oraz konkordatową zasadą autonomii oraz współdziałania dla dobra człowieka i dobra wspólnego, podejmuje współpracę z organami państwowymi.

6. Pasterze Kościoła katolickiego w Polsce, obecni na Zebraniu Plenarnym, przypominają wagę przeżywanego obecnie okresu Wielkiego Postu. Czas ten jest dla wszystkich szczególną okazją do osobistego nawrócenia. Ma też nas przygotować na radosną celebrację Świąt Wielkanocnych. Biskupi zachęcają wiernych, by z zachowaniem koniecznej troski o zdrowie i bezpieczeństwo w czasie pandemii uczestniczyć w niedzielnej Eucharystii i korzystać z sakramentu pokuty. Polecając wszystkich Rodaków szczególnemu wstawiennictwu i opiece św. Józefa, udzielają Polakom w kraju i za granicą pasterskiego błogosławieństwa.

Podpisali pasterze Kościoła katolickiego w Polsce obecni na 388. Zebraniu Plenarnym Konferencji Episkopatu Polski